لوزه و عمل جراحی آن
جراحي براي برداشتن لوزه ها شايعترين عمل جراحي كودكان است . لوزه ها قسمتي از بافت ايمني بدن هستند . وجود لوزه ها از زمان تولد تا حدود شش ماهگي ضروري است . برخورد عوامل ميكروبي ومحرك به سلولهاي ايمني موجود در لوزه باعث بزرگ شدن لوزه ها مي شود و بزرگي لوزه هاي كامي ( كه از طريق دهان قابل رويت هستند ) و لوزه سوم ( كه در خلف بيني واقع شده ) باعث مشكلات متعددي ميشود. از جمله:
1 - بزرگي لوزه ها باعث ميشود تنفس فرد دهاني شود يعني نتواند از بيني نفس بكشد.و اين امر خود باعث خرخر شبانه و تغيير حالت استخوان فك ها مي شود. ضمناً هوا بجاي اينكه از بيني عبور كرده گرم و مرطوب و تميز شده و به حلق برسد، مستقيماً به حلق رسيده و باعث تحريك مزمن گلو مي گردد.
2 - بزرگي لوزه ها مي تواند باعث عفونت هاي مكرر گوش مياني و سينوس ها گردد.
3 - بزرگي لوزه ها مانع تغذيه مناسب كودك و همينطور اكسيژن رساني مي شود واين دو عامل خود باعث ميشوند كه رشد فيزيكي كودك با مشكل مواجه شود .
4 - گاهي اوقات لوزه ها مكرراً دچار عفونت چركي مي شوند كه البته در چنين حالتي ممكن است بدنبال عفونت هاي چركي مكرر اندازه لوزه ها حتي از حالت معمول هم كوچكتر شود اما جداي از اندازه آنهاچون بعنوان كانون عفونت عمل مي كنند مضر مي باشند.
5 - بزرگي لوزه ها بخصوص لوزه سوم مي تواند باعث تجمع مايع در پشت پرده گوش ها شود كه اين امر به نوبه خود مي تواند مشكلاتي را براي كودك ايجاد كند.
با توجه به موارد فوق مي بينيم لوزه هايي كه خود بايد باعث سلامتي ما باشند در موارد كمي باعث بروز مشكلاتي مي شوند و در چنين مواردي است كه ما توصيه مي كنيم بايد لوزه ها برداشته شوند.
متاسفانه بعضي از والدين با اين استدلال كه با بزرگ شدن كودك مشكلات وي برطرف ميشود سعي مي كنند از عمل لوزه هاي كودكشان اجتناب نمايند حال آنكه چنين افرادي بايد بدانند آنها با اين كار عوارضي را كه بر شمرديم به كودكشان تحميل ميكنند. به عبارت ديگر همه ما مايل هستيم تا آنجائيكه ممكن است كودك ويا عزيزمان تحت عمل جراحي قرارنگيرد اما در چنان حالاتي ديگر حق انتخاب نداريم.
عمل جراحي لوزه اکثرا در کودکان و بدليل بزرگي لوزه انجام ميشود اما هميشه اينطور نيست .در مواردي به بزرگسالاني برمي خوريم که از بوي بد دهان و خروج گاه به گاه ذراتي سفيد رنگ با قوام نرم و بسيار بد بو شکايت دارند. وقتي لوزه هاي اين افراد را معاينه ميکنيم مي بينيم که لوزه هاي آنها داراي حفراتي است . ترشحات خود لوزه و گاها ذرات غذايي درون اين حفرات جمع ميشود و با توجه به مرطوب بودن محيط و وجود باکتريهاي مختلف در داخل دهان بخصوص ميکروبهاي بي هوازي اين ترشحات تخمير ميشود . با فشردن لوزه چه در معاينه و چه در حالتي که در طي عمل بلع رخ ميدهد اين ترشحات از درون حفرات لوزه خارج ميشود. اين ترشحات براي سلامتي فرد ضرر چنداني ندارد اما ميتواند باعث بوي بد دهان و تحريکات مزمن حلق شود . درمان دارويي شامل مصرف آنتي بيوتيک و استفاده از دهان شويه مشکل بيمار را بر طرف نميکند . نيازي هم به جراحي نيست اما اگر بيمار بخواهد از بوي بد دهان و تحريکات مزمن حلق خلاص شود تنها راه انجام عمل جراحي و برداشتن لوزه هاي حفره دار است.
قبل از عمل از بيمار آزمايش خون بعمل خواهد آمد . روز عمل بيمار ناشتا خواهد بود. عمل حدود نيم ساعت بطول مي انجامد . و در پايان همان رو ز نيز بيمار مرخص خواهدشد يعني نيازي به خوابيدن در مركز جراحي نخواهد بود ولي چنانچه والدين بيمار مايل باشند خوابيدن بيمار و ترخيص روزبعد منعي نخواهد داشت .
نكاتي كه بايد بدانيد
1 – بيمارتا شش ساعت بعد از عمل از خوردن و آشاميدن اجتناب نمايد .
2 – رژيم غذايي تا 10 روز بعد از عمل بايد هم نرم و هم سرد باشد. به عبارت ساده تر غذاهاي سفت يا داغ ممنوع است .
3 – بيمارممكن است روز دوم تا 38 درجه تب كند . اين امر طبيعي است .
4 – بيمار بعد از عمل به دليل درد مختصري كه شايد هنگام بلع داشته باشد ممكن است كمتر غذا بخورد . لازم است بدانيد غذاخوردن باعث مي شود زخم سريعتر التيام پيدا كند . لذا بيمار رابه غذا خوردن تشويق نماييد .
5 – بعد از عمل ، بخصوص روزهاي پنجم و ششم ممكن است بيماركمي گوش درد داشته باشد كه ناشي از حس دهي مشترك گوش وحلق است وارتباطي به خود گوش ندارد .
6 – از روز دوم به بعد در محل لوزه ها يك قشر خاكستري ايجاد ميشود . اين قشر خاكستري لخته فيبرين است و قسمتي از روند التيامي است. كساني كه به اين مسئله آگاه نباشند ممكن است به غلط آنرا چرك بپندارند .
7 – بوي بد دهان تا چند روز بعد از عمل طبيعي است و بدليل چرك كردن محل عمل نيست